No spang toch
Door: Rochelle
01 December 2013 | Suriname, Paramaribo
Hallo schatjes! Fa waka? Hier is ons allereerste reisverslag vanuit de Keizerstraat in Paramaribo toch! Het is allemaal even wennen, maar we hebben het hier naar onze zin hoor. Paul stond ons op te wachten op vliegveld Zanderij met een bordje: "Bo-Palulu". Hij dacht dat Grace Bo was haha. Hij heeft ons opgevangen en meteen Palulu laten zien, 5 minuutjes rijden van het vliegveld vandaan. We zijn de kippen gaan voeren en na een rondje camping was Marinio, de broer van Etto, er al om ons naar de Keizerstraat te brengen. Na een bumpy ride van meer dan één uur kwamen we dan eindelijk daar. We werden hartelijk verwelkomd door opa, Cynthia, Gladys en Shay. Ook de honden waren blij. Bo minder. We hebben gelijk de koffers uitgepakt en zijn daarna gaan slapen; we waren kapot van de reis. Ons huisje is super! Er is een woonkamertje met leuke bloemenstoelen, luxe koelkast, tv, radio, keukentje, tafel met twee stoelen, slaapkamertje met waaier -YES!- en badkamertje. Alleen koud water. Maar ja, het is hier toch 30 graden en met een luchtvochtigheid van zeker weten minstens 80% is dat niet zo heel erg toch.
's Ochtends werden we al vroeg wakker; hallo jetlag! Geeft niks, we wilden gelijk de zaken regelen voor de verlenging van het verblijf. Dus Cynthia belde een taxi voor ons en leende ons wat geld, zodat we eerst de dingen konden doen die we moesten doen. Die Surinaamse Dollars kwamen later wel no. Oké, tof, lief! Greg bracht ons naar de vreemdelingendienst en zou op ons wachten. We hadden nog geen Surinaamse simkaart, dus konden niet bellen voor een taxi. Het bezoek was kort van duur want ik mocht niet naar binnen; ik had een korte broek aan.. meh. Dus ik ging terug naar de Keizerstraat met Greg om een lange broek aan te trekken. Eenmaal terug moesten we heeeeel lang wachten. Voor een stempel in ons paspoort. Iedereen doet het lekker rustig aan. Daar moeten we heel erg aan wennen. De mentaliteit is hier "maak je niet druk"; "no spang". Het heeft alles bij elkaar drie uur geduurd voordat we die stempel eindelijk hadden. Over een paar weken moeten we weer terug om het verblijf voor de laatste keer te verlengen.
Nu konden we lekker chillen. We hebben de buurt verkend en boodschapjes gedaan bij een kleine supermarkt om de hoek. Ze hebben er zelfs dingen van Jumbo. Sommige dingen zijn duur, sommige juist heel goedkoop. 1 SDR = €0,22. Thuis hebben we een brooike kaas gegeten, dat hebben ze hier ook ja :). Met ronde buikjes weer verder gaan kuieren. We zijn door de palmentuin gelopen langs de waterkant en het Onafhankelijkheidsplein op weg naar Fietsen in Suriname, waar Bo gaat werken. Marinio wachtte daar op ons met de mobiel+simkaart voor Bo en alleen simkaart voor mij. Ook nog even een glimp opgevangen van Tourbox, waar ik ga werken. Lekker een Surinaams Parbo pilske gedronken bij Zus&Zo; een bekend Nederlands tentje. Langs de waterkant weer terug gelopen naar de Keizerstraat, waar we lekker een rummetje met ananassoft (soft=frisdrank) hebben gedronken en Expeditie Robinson hebben teruggekeken. Ja, wij hebben ook Wi-Fi! Ondertussen in slaap gevallen.
Vandaag ook weer lekker op tijd wakker. Het is zaterdag. En dat merk je. Het is druk op straat. Er zijn hier geen fatsoenlijke stoepen dus je loopt vaak langs de weg waar je vaak net niet van je sokken wordt gereden. Dat is het enige wat hier wel snel gedaan wordt namelijk; rijden. Oh ja, je moet hier LINKS lopen, want ze rijden hier LINKS en LINKS heeft voorrang!
Op een gegeven moment komen we langs de centrale markt; een enorm grote markt eigenlijk. Binnen. Vandaag valt het ons trouwens op dat wij opvallen. We worden aangekeken en nagefloten. Dat fluiten is sowieso wel het cultuurtje, maar gewoon lekker negeren. Een paar blonde Nederlandse meisjes gezien ook. Na een lange wandeling drinken we een biertje bij 't Vat; nog een beroemde tent langs de Waterkant waar veel Nederlanders schijnen te komen. Het heeft een gemengde kaart. Ik bestel lekker saoto soep met ei en Bo gaat voor de salade met kip. Opeens begint het te maaien; oh ja, we hebben regen meegebracht uit Nederland toch. Nu het toch regent blijven we nog maar even plakken. No spang toch? Bo en ik wisselen van gedachten tijdens de tropische regenbui. We stinken maar schreeuwen niet. Ik plak; iedereen plakt. We worden met de minuut rooier. Voorhoofd en neus vangen de meeste zon. Schouders ook. We hebben zeker een klamboe nodig. Dan wordt Bo gebeld op haar nieuwe mobiel. Het is de moeder van Etto (eigenaar Fietsen in Suriname en Tourbox). Of ze weet waar Etto is? Een paar minuten laten belt Etto zelf; of we even langs willen komen. Eindelijk ontmoeten we dan onze baas, spannend! We praten wat en Etto legt ons alvast wat dingetjes uit. We krijgen meteen een fiets -jeeeeeeej!- en worden maandag weer op kantoor verwacht. Het fietstochtje naar huis is heer-lijk! Intens gelukkig! Bijna vergeten.. LINKS! Nee, gaat goed hoor.
's Avonds pakken we de fiets weer en gaan we terug naar de Waterkant om een hapje te eten. De Waterkant is de chill plek van locals na het werk. Je kan er lekker en goedkoop vooral Javaans en Creools eten. We nemen allebei bami met cassave. Bo neemt nog satétjes erbij en ik natuurijk een bakabana. Jammie! Tussendoor komen er trouwens nog wat vage figuren ouwehoeren, maar die taaien gelukkig ook weer af. De mensen zijn heel aardig, behulpzaam en gastvrij hier, maar je zult altijd zien dat er dan weer van die creeps op je afkomen. Maar gewoon lekker afwimpelen en negeren. Er was er ook eentje die ons overdag al had zien lopen en toen zei hij: "met wie van jullie ga ik trouwen?". Haha wat een mafkees. Hij kwam 's avonds weer naar ons toe en hij was er echt van overtuigd dat één van ons wel met hem ging trouwen. Oké dan, samenwonen. No.
Maar we zijn veilig thuisgekomen hoor :)
Snel weer een update mi gudu's!
X
's Ochtends werden we al vroeg wakker; hallo jetlag! Geeft niks, we wilden gelijk de zaken regelen voor de verlenging van het verblijf. Dus Cynthia belde een taxi voor ons en leende ons wat geld, zodat we eerst de dingen konden doen die we moesten doen. Die Surinaamse Dollars kwamen later wel no. Oké, tof, lief! Greg bracht ons naar de vreemdelingendienst en zou op ons wachten. We hadden nog geen Surinaamse simkaart, dus konden niet bellen voor een taxi. Het bezoek was kort van duur want ik mocht niet naar binnen; ik had een korte broek aan.. meh. Dus ik ging terug naar de Keizerstraat met Greg om een lange broek aan te trekken. Eenmaal terug moesten we heeeeel lang wachten. Voor een stempel in ons paspoort. Iedereen doet het lekker rustig aan. Daar moeten we heel erg aan wennen. De mentaliteit is hier "maak je niet druk"; "no spang". Het heeft alles bij elkaar drie uur geduurd voordat we die stempel eindelijk hadden. Over een paar weken moeten we weer terug om het verblijf voor de laatste keer te verlengen.
Nu konden we lekker chillen. We hebben de buurt verkend en boodschapjes gedaan bij een kleine supermarkt om de hoek. Ze hebben er zelfs dingen van Jumbo. Sommige dingen zijn duur, sommige juist heel goedkoop. 1 SDR = €0,22. Thuis hebben we een brooike kaas gegeten, dat hebben ze hier ook ja :). Met ronde buikjes weer verder gaan kuieren. We zijn door de palmentuin gelopen langs de waterkant en het Onafhankelijkheidsplein op weg naar Fietsen in Suriname, waar Bo gaat werken. Marinio wachtte daar op ons met de mobiel+simkaart voor Bo en alleen simkaart voor mij. Ook nog even een glimp opgevangen van Tourbox, waar ik ga werken. Lekker een Surinaams Parbo pilske gedronken bij Zus&Zo; een bekend Nederlands tentje. Langs de waterkant weer terug gelopen naar de Keizerstraat, waar we lekker een rummetje met ananassoft (soft=frisdrank) hebben gedronken en Expeditie Robinson hebben teruggekeken. Ja, wij hebben ook Wi-Fi! Ondertussen in slaap gevallen.
Vandaag ook weer lekker op tijd wakker. Het is zaterdag. En dat merk je. Het is druk op straat. Er zijn hier geen fatsoenlijke stoepen dus je loopt vaak langs de weg waar je vaak net niet van je sokken wordt gereden. Dat is het enige wat hier wel snel gedaan wordt namelijk; rijden. Oh ja, je moet hier LINKS lopen, want ze rijden hier LINKS en LINKS heeft voorrang!
Op een gegeven moment komen we langs de centrale markt; een enorm grote markt eigenlijk. Binnen. Vandaag valt het ons trouwens op dat wij opvallen. We worden aangekeken en nagefloten. Dat fluiten is sowieso wel het cultuurtje, maar gewoon lekker negeren. Een paar blonde Nederlandse meisjes gezien ook. Na een lange wandeling drinken we een biertje bij 't Vat; nog een beroemde tent langs de Waterkant waar veel Nederlanders schijnen te komen. Het heeft een gemengde kaart. Ik bestel lekker saoto soep met ei en Bo gaat voor de salade met kip. Opeens begint het te maaien; oh ja, we hebben regen meegebracht uit Nederland toch. Nu het toch regent blijven we nog maar even plakken. No spang toch? Bo en ik wisselen van gedachten tijdens de tropische regenbui. We stinken maar schreeuwen niet. Ik plak; iedereen plakt. We worden met de minuut rooier. Voorhoofd en neus vangen de meeste zon. Schouders ook. We hebben zeker een klamboe nodig. Dan wordt Bo gebeld op haar nieuwe mobiel. Het is de moeder van Etto (eigenaar Fietsen in Suriname en Tourbox). Of ze weet waar Etto is? Een paar minuten laten belt Etto zelf; of we even langs willen komen. Eindelijk ontmoeten we dan onze baas, spannend! We praten wat en Etto legt ons alvast wat dingetjes uit. We krijgen meteen een fiets -jeeeeeeej!- en worden maandag weer op kantoor verwacht. Het fietstochtje naar huis is heer-lijk! Intens gelukkig! Bijna vergeten.. LINKS! Nee, gaat goed hoor.
's Avonds pakken we de fiets weer en gaan we terug naar de Waterkant om een hapje te eten. De Waterkant is de chill plek van locals na het werk. Je kan er lekker en goedkoop vooral Javaans en Creools eten. We nemen allebei bami met cassave. Bo neemt nog satétjes erbij en ik natuurijk een bakabana. Jammie! Tussendoor komen er trouwens nog wat vage figuren ouwehoeren, maar die taaien gelukkig ook weer af. De mensen zijn heel aardig, behulpzaam en gastvrij hier, maar je zult altijd zien dat er dan weer van die creeps op je afkomen. Maar gewoon lekker afwimpelen en negeren. Er was er ook eentje die ons overdag al had zien lopen en toen zei hij: "met wie van jullie ga ik trouwen?". Haha wat een mafkees. Hij kwam 's avonds weer naar ons toe en hij was er echt van overtuigd dat één van ons wel met hem ging trouwen. Oké dan, samenwonen. No.
Maar we zijn veilig thuisgekomen hoor :)
Snel weer een update mi gudu's!
X
-
01 December 2013 - 19:48
Grace:
Leuk leuk leuk. Bo heb je ondertussen een klamboe kunnen kopen. Ik ben benieuwd naar jullie verdere verhalen. Xxxx -
01 December 2013 - 20:13
Susan:
Hoera, een schrijfster, leuk. Ik wil alles lezen dus kom maar op met die verhalen.
Klinkt nu al hartstikke gezellig. Wat zal ik balen als Grace straks op bezoek is en ik thuis lees hoe fijn jullie het hebben. Veel plezier. -
01 December 2013 - 20:18
Bernice:
Jaaa leuk! Mooie fotokes met het nieuwe apparaatje! Succes met de eerste werkdagen en geniet ervan! X -
01 December 2013 - 22:21
Lia:
Hoi hoi Rochelle en Bo,
Wat leuk om ons op deze manier op de hoogte te houden over jullie avonturen in verweggiestan
gezellig om dit te lezen, ik blijf jullie avonturen zeker volgen en smullen van jullie verhalen!
Dikke kus uit Tilburg van de tante xx -
01 December 2013 - 22:47
Palulu Don :
fawaka dames groetjes uit Italie ,Rome.
We zijn blij dat het gesmeerd gaat in Suriname.
Niet te veel van dat levens water drinken weet je toch die parbo bierie hihi.
Veel plezier .
Don en Iris -
03 December 2013 - 18:35
Karin:
Hey Ladies, gezellig om te lezen wat jullie allemaal meemaken in het verre, warme Suriname.
Ben benieuwd hoe de eerste werkdagen zijn geweest en of Bo spierpijn cq zadelpijn heeft hahaha.
Liefs uit het koude, natte Tilburg xxx
-
04 December 2013 - 20:53
Djuri:
Ahhh leuk stukje Rochelle! Ook met Links geschreven? -
06 December 2013 - 22:41
Ingeborg:
Hey meiden!
Al een beetje gewend, daar?? Super leuk om jullie verhaal te lezen, hoop er nog veel te lezen over jullie avontuur! Heel veel plezier en we gaan jullie volgen,hoor! Dikke kus van ons allemaal. Xxx -
07 December 2013 - 02:31
RochelleBoSuriname:
Hooooi! Bedankt voor de leuke reacties allemaal! We hebben het druk maar er komt snel weer een up-date hoor! Alles goed hier -
07 December 2013 - 17:20
Myrthe:
Have fun schattekes, ik ga nu even de foto's bekijken :) xx
-
08 December 2013 - 15:47
Oma En Opa :
Hallo Rochelle en Bo,wij hebben jullie reisverslag gelezen. Heel leuk dat we op deze manier kunnen volgen .Zo te lezen hebben jullie het goed daar ,goed weer dat is beter dan hier die koude temperatuur.Wij wachten op het volgende bericht vanuit Suriname ,heel veel groetjes van ons en kusjes XXX. Opa en oma
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
